Mensen in het Belgische whiskywereldje die me al een tijdje
kennen weten dat ik een boontje heb voor Bowmore. Uiteraard de oude jaren ’60
toppers, maar sinds ik in 2005 de ondertussen bijna legendarische Bowmore
1993-2005 Berry Bros & Rudd proefde ook meer en meer jongere expressies.
Het vintagejaar 1993 ligt me nog meer bijzonder aan het hart en ik ben deze
beginnen verzamelen (om uit te drinken uiteraard).
Onlangs heb ik 3 van deze 1993 Bowmores naast elkaar gezet:
Bowmore 14
jaar 1993-2007 Cadenhead’s Authentic Collection 63.9%
Neus: heel
mineraalachtig, limoen, mandarijn erg prikkelend met deze bijna 64% alcohol.
Daarna volgt het verhoopte tropische fruit met mango, passievrucht en kiwi. Er
is turf aanwezig maar dun en zoet.
Smaak: stevig mondvullend met een snelle en jammer genoeg
korte aanval van tropisch fruit met mango en kiwi, citrus. Hierna volgt de turf
en kruidigheid (vooral witte peper)
Finish: lang, de witte peper blijft enkel over. Uitdrogend
Conclusie: Er zitten heel leuke typische Bowmore 1993
elementen in. Ik hou echt van het tropisch fruit in deze whisky. Jammer genoeg
voor mij niet helemaal in balans. 88/100
Bowmore 17 jaar 1993-2010 Thosop Handwritten Label 53.7%
Neus: meer gesloten dan de Cadenhead’s, delicater ook. Als je
de whisky voldoende tijd geeft komt er eerst limoen en mandarijn. De mango en
passievrucht ontbreken. Wel bessen en kiwi. Erg fris en aangenaam
Smaak: vol, zoet met citrus, meer turf dan verwacht, ook
hierna volgt een peperige kruidigheid.
Finish: lang, peperig, met frisse zoete tonen erdoorheen
Conclusie: duidelijk familie van de Cadenhead’s, maar deze
heeft meer complexiteit en is meer in balans. De extra jaren op vat hebben
duidelijk hun werk gedaan 90/100
Bowmore 17 jaar 1993-2010 Shinanoya Instrumental Solo
Collection 52.4%
Neus: dezelfde elementen als in de Thosop botteling, meer
mineralen en turf, minder zoet en fruitig
Smaak: het meest
geturfd van de 3. Het fruit is zeker aanwezig, maar vraagt meer inspanning om
het terug te vinden. Als je het eenmaal hebt, blijft het ook aanwezig over de
hele lijn.
Finish: vergelijkbaar met de
vorige 2 lang en peperig
Conclusie: ook een mooie Bowmore volledig in balans. Qua
complexiteit vergelijkbaar met de Thosop botteling. Kiezen tussen de twee zal
afhangen van je zin in uitgesproken turf. 90/100
