The Whisky Mercenary

Afgelopen zaterdag en zondag waren het weer hoogdagen in het
Belgische whiskywereldje.

Slechts een weekje na het leuke festival in Spa was het weer
‘acte de présence’ in Gent. Ik voelde me weer direct thuis achter de stand van ‘The
Whiskyman’.

En leuk was het om weer zoveel bekenden te zien.

Zeker het feit dat er een delegatie Cask Six leden langs
kwam op zondag deed me veel plezier. Je blijft een zwak punt hebben voor je
eigen club nietwaar.

Als je achter een stand actief bent, heb je niet direct de
mogelijkheid om veel te proeven op zo’n festival. (Dat is ook absoluut niet de
bedoeling) Je hoort natuurlijk wel de verhalen over wat er te proeven is. Het
enthousiasme waarmee mensen een nieuwe ontdekking komen melden is aanstekelijk,
zeker als ze de ontdekking doen aan de tafel waar je staat te schenken.

Zondag voor het
festival heb ik toch nog even een kleine rondgang gedaan en wat geproefd.

Op zaterdag waren we een fles vergeten mee te brengen, die
er zondag gelukkig wel was. De Littlemill 24 yo 1988-2012 van The Whiskyman.
Dominiek en ik hadden immers reeds in Spa een experimentje in gedachte. Thuis
had ik nog een fles openstaan van een Tullibardine 1966 Douglas Laing OMC. Net
zoals de Littlemill heeft deze veel invloed van sinaas, maar dan nog meer
aangevuld met speculaaskruiden.

We hebben deze dus even na mekaar geproefd. De truc is om
eerst de Littlemill in je mond te nemen, door te slikken en onmiddellijk de
Tullibardine te proeven. Dit heeft een explosie van smaak tot gevolg. Als
tweede experiment hebben we ze gewoon bij elkaar gekapt. Heiligschennis volgens
sommigen. Vermits we toch beiden heidenen zijn, liggen we daar niet echt van
wakker ;-).

Grappig was ook om mensen na het bekijken van het businesskaartje
van The Whiskyman mij aan te spreken met
meneer Bouckaert. Hilariteit alom met de reactie van Dominiek die wereldkundig
maakte dat ik was ingehuurd omdat ik op zijn logo lijk.

Wat was er nog gebeurd dat weekend. De uitreiking van de
whiskyawards natuurlijk. Felicitaties aan de winnaars zijn ook op zijn plaats.

Whisky shop of the year
Drinks De Clercq – Lochristi

Whisky restaurant of the year
De Snuiver – Denderbelle

Whisky club of the year
The Middle Cut – Lubbeek

Whisky Ambassador for Belgium
Stephan De Bolle – Cinoco

Lifetime Achievement Award
Fernand Dacquin

Dank aan alle oude en nieuwe bekenden om ons een bezoekje te brengen. Ik
zie jullie zeker bij een volgende gelegenheid.

Dit weekend heb ik wat whiskyrust, maar volgende week staat de eerste Cask
Six clubtasting op het programma, onmiddellijk gevolgd door de whiskywandeling
op zondag. Daarover later meer.

Cheers.

Jürgen

PS Voor mensen die af en toe via een veiling whisky
kopen, wil ik zeker volgende info niet onthouden. http://ymlp.com/zInnK0

Afgelopen weekend werd in ons Belgenlandje het eerste grote whiskyevenement
van 2012 georganiseerd. Whisky Live Spa,
voor de 9de keer al, had vroeger plaats in Verviers. Zoals ik in
een vorige post reeds had geschreven, was ik ingehuurd door ‘The Whiskyman’
Dominiek Bouckaert om hem zaterdag en zondag te helpen op dit festival. Vrijdag
was ook al een festivaldag, maar ik was maar al te blij dat ik die dag geen
sneeuwbuien hoefde te trotseren om Spa te bereiken. De rit naar Spa verliep wel
vlotjes op zaterdagvoormiddag. Toen we
in de festivalzaal aankwamen, was er van de Whiskyman zelve nog geen spoor te
bekennen. Blijkbaar had het iets te
maken met nachtelijke diplomatieke besprekingen J.
Maar geen nood, aan de hand van een op Facebook geplaatste foto van de stand slaagden
Patricia en ik er snel in om alles klaar te maken. Bij aankomst deed Dominiek
nog snel ‘the finishing touch’.

Het
duurde nog even voor de deuren voor het publiek zouden opengaan, dus had ik nog
even tijd om dag te zeggen tegen oude en nieuwe bekenden. Achteraf zou blijken dat dit zowat de enige
mogelijkheid was om echt met de andere
standhouders te babbelen. Voor de festivaldeuren openden stond er al een rij liefhebbers
buiten te wachten. Het bleken er achteraf in totaal zo’n 1200 geweest te zijn.

En dat we het geweten hebben, tijdens de namiddag is het
enorm druk geweest, met soms een piek van 5 – 6 rijen dik voor de stand. Wat
opviel was dat weinig bezoekers Malts of Scotland kenden en dat, als ze het wel
kenden van de vorige editie, sommigen er zelfs speciaal voor waren teruggekomen.
Verspreid over de 2 dagen waren ook verschillende vertegenwoordigers va n
bekende whiskyclubs langsgekomen, alsook enkele notoire liefhebbers/verzamelaars.
Het is altijd plezierig om een babbeltje te slaan, al was het soms noodzakelijk
kort.

Organisatorisch liep het mijns inziens zo goed als vlekkeloos
in Spa. De catering was in orde, security deed zijn werk. Ik denk dat ik voor elke standhouder kan
spreken, als ik zeg dat we blij waren dat het 21.00 u was en we de stand voor
die dag konden sluiten. Uiteraard hadden we nog een kleine honger die gestild
moest worden. Samen met Dominiek en de Lindoresleden Geert en ‘Billy’ zijn we dan
een hamburger gaan eten, die we doorgespoeld hebben met een paar Orvals. Een
foto hiervan werd ook al in de sociale media gegooid, met als resultaat dat op
zondag enkele andere Lindoresleden zowat de hele dag hongerig moeten zijn
geweest. Ik hoop voor hen dat de hamburgertent geen zondagse sluitingsdag had.

Na een verkwikkende nachtrust konden we er op zondag weer
tegenaan van 11.00 tot 18.00 u. Het was op zondag veel rustiger dan de dag
ervoor, zodat we iets meer tijd hadden om met de liefhebbers of de pers te
praten. Patricia heeft dan ook de
mogelijkheid gehad om de presentatie van Richard Patterson te volgen.

Het was soms vermoeiend, bijwijlen erg leerrijk, maar
bovenal erg leuk. Tot volgende week in Gent !

Het whiskyhuurlingschap begint stilletjes meer vorm aan te
nemen. Een aantal proeverijtjes en een dag als whiskyshopkeeper zijn al
gepasseerd.

De eerste festivals komen er aan. Er zijn een aantal
degustaties gepland die voorbereid dienen te worden, waaronder een paar
bijzondere.

We hebben dit voorjaar Whisky Live in Spa en Whiskyfestival
België in Gent.

Ik als huurling zal ook op beide festivals van de partij
zijn, omdat ik ingehuurd ben door ‘de whiskyman’ zelve.

Kom dus zeker eens kijken in Spa op 3 – 4 – 5 februari.
(Ikzelf ben er zelf enkel op zaterdag en
zondag) als je iets wil proeven van Malts of Scotland, Thosop handwritten of
The Whiskyman bottelingen. Een klein vogeltje heeft me al laten weten dat er
wel eens erg lekkere nieuwigheden te proeven zullen zijn.

Lukt het niet om in Spa te geraken, kom dan gerust een
weekje later langs in Gent op 11 – 12 februari.

Ik heb ook nog een oproep.

Voor een degustatie heb ik zo veel mogelijk informatie nodig
over de Glencadam distilleerderij.

Wie (beeld)materiaal heeft (foto’s, korte filmpjes, verhalen
uit de distilleerderij,…) mag me altijd een mailtje sturen. jurgen@thewhiskymercenary.be

PS Het is Burns Night. Vergeet niet te genieten van een dram!

Soms heeft een mens ook wat geluk. En nee, ik spreek nu niet
over het feit dat de school terug begonnen is en de rust ten huize Mercenary
terug gekeerd is (maar het helpt wel ).

Als een clublid je vraagt of je een whisky al geproefd hebt
en je -na een negatief antwoord gegeven te hebben- een royaal sample krijgt, dan heb je geluk.

Zeker als het gaat om volgende whisky: Tomatin 35 yo 1976-2011 51.4% TWA Moody Lions

Er zijn de laatste tijd wel meer Tomatins van 1976
uitgekomen. Als ik me niet vergis is dit reeds de 5e release van een
Tomatin 1976 door The Whisky Agency. Je kan er ook vinden gebotteld door Wilson
& Morgan, Whisky Doris, en The Nectar (Daily Dram). Vermoedelijk zijn ze
allemaal uit het vaatje ernaast getapt.

Vorig jaar op de verjaardagstasting van één van de Cask Six
bestuursleden werd ook een Tomatin 1976 tot beste van de avond gekozen. En
hoera, nog meer geluk, deze whisky heb ik openstaan om als referentie te
plaatsen naast de Moody Lions. Het wordt dus een H2H met de Tomatin 34 yo 1976-2010 51% The Nectar
(Daily Dram).

Here we go:

Tomatin 35 yo
1976-2011 51.4% TWA Moody Lions

Op neus heel vergelijkbaar met andere Tomatins 1976 die ik
geproefd heb. Dus veel fruit (mango, abrikoos, perzik,…), fris (munt,
kruidenbonbon). Met een drupje water wordt het frisse muntige sterker.

Op smaak en zeker in de afdronk merk je de invloed van het
vat. Het frisse kruidige blijft in het begin, maar alles droogt vrij snel uit
in de afdronk. Ook wat bitterheid.

Op neus alleen zou deze een stuk boven de 90 punten gegaan
zijn, maar omdat whisky ook gedronken wordt zakt hij een beetje weg. 90/100

Dank je wel voor het sample Yoeri !

Op naar de volgende:

Tomatin 34 yo 1976-2010 51% The Nectar (Daily Dram)

Wat direct opvalt is dat de Daily Dram meer sherry invloed
heeft. Meer boenwas. Hieronder ook dezelfde fruitelementen (mango, abrikoos,
perzik,..). Op neus wat minder fris dan de Moody Lions, de kruidenbonbons zijn
er echter ook nog.

Op smaak en afdronk veel breder dan de Moody Lions:
zoethout, peper, het fruit blijft hier mooi doorheen spelen. Ook deze heeft een
zacht bittertje in de afdronk maar minder opvallend.

Deze vind ik toch beduidend beter dan de versie van TWA. Ik
blijf bij m’n score van de verjaardagstasting. 92/100

Omdat het jaar nog maar net begonnen is, doen we er nog
eentje bij. Een iets oudere Tomatin en in tegensteling tot de ‘76 ers gelagerd
op een bourbonvat.

Tomatin 43 yo
1965-2009 48.1% The Whiskyfair

Deze whisky heb ik voor het eerst geproefd op de Cask Six
supertasting van 2010. Die dag heb ik nog een klein sampletje afgevuld. Bij
deze is het geleegd.

Op neus vanille, rokerig, daarna citrus en dan pas tropisch
fruit. Alles blijft wel fris en muntig. Deze frisheid is voor mij de belangrijkste eigenschap van
een oude whisky.

Van smaak tot afdronk, soepel drinkbaar. Geen overheersing
van het hout, kruidig, maar zacht. Er blijft ruimte voor fruit
zoals peren, en het tropisch fruit. Alles is mooi doorweven met elkaar. Alles
blijft lang hangen en droogt dan langzaam uit.

Lekker whisky wederom, misschien wat minder levendig dan de Daily Dram. 91/100

Er zijn de laatste 2 jaren verschillende bottelingen op de
markt verschenen van Glen Elgin 1984. Ik denk nu aan o.a. de Thosop botteling (Handwritten label), the Nectar
(Daily dram), the Whisky Agency (Birds reeks). Een tijdje geleden heb ik
een sample gekregen van Glen Elgin 1984 A. Dewar Rattray met de vraag wat ik er
van vond.

Deze is 26 jaren oud en gebotteld op een sterkte van 48.7%
en komt uit een bourbon hogshead #2861.

Een beetje opzoekwerk leert me dat A. Dewar Rattray reeds 2
zustervaten gebotteld heeft: namelijk vat # 2863 gebotteld in 2009 en vat #
2858 gebotteld in 2010.

Hierbij mijn bevindingen:

Op neus vallen als eerste de citrustonen op (limoen) gevolgd
door kruidigheid, meer bepaald zoethout.
Met een drupje water blijft het geheel erg fris en fruitig (appels).

In de mond eigenlijk zowat hetzelfde, de smaak geeft wat de
neus belooft. Als extra merk je erg goed
waar whisky van gemaakt wordt. In het
Engels wordt dit aangegeven als ‘malty sweet’.

De kruidigheid van zoethout en ook wat extra nootachtige
elementen komen terug in de afdronk.

Dit is een vlot drinkbare whisky op een goede sterkte. Water
is eigenlijk niet nodig. Misschien dat hij net wat diepte en complexiteit mist.

Aanrader en verkrijgbaar aan +/- € 85.

Score: 87/100

Ik wens jullie allen een vrolijk Kerstfeest.

Jürgen

Vanaf 1 januari is het zover. Dan start The Whiskymercenary officieel.

The Whiskymercenary is de bescheiden onderneming die ik opgestart heb om ook op een professionele manier degustaties te kunnen geven. Het aantal vragen hieromtrent steeg het laatste jaar enorm en het werd dus tjd om dit zo op te lossen.

Bovendien ben ik zo ook in staat om ieder die m’n ‘whiskyexpertise’ (zwaar woord pfff…) kan gebruiken te helpen op festivals en opendeurdagen. Ik zal dus wel eens op een whiskyfestival verschijnen zonder clubshirt.

Gaat dit betekenen dat mijn engagement voor de whiskyclub Cask Six minder zal worden? Absoluut niet. (Bestuurs)lid zijn van een club blijft nog altijd één van de leukste manieren om met whisky om te gaan.

Deze blog dient om de belevenissen als ‘mercenary’ in het whiskywereldje wat te bespreken.

Bijkomend zal ik af en toe wel eens een whiskybeoordeling op deze blog plaatsen.

Belangrijk bij deze ‘tasting notes’ en scores blijft dat het zal gaan om een persoonlijke benadering van een whisky. Ga nooit blind uit van wat één of andere blogger fantastisch of ‘bucht’ vindt. Proef zelf en ontdek. Dat is tenslotte waarom ik dit doe. De zoektocht naar prachtge whisky’s is immers eindeloos.

Eerlijkshalve zeg ik er nu al bij dat deze blog ook niet dagelijks geupdate zal worden.

Jürgen